Eindelijk is de weersvoorspelling zodanig dat wij, Johan en Nellie, het willen gokken om onze door Henk en Yvonne gemaakte boot op te halen vanuit Giethoorn en naar huis in Nieuwkoop te varen.
De boot ligt klaar in de loods en glimt ons tegemoet. Eerst hangen we de gloednieuwe 8 pk. buitenboordmotor er op. Dat is handiger nu hij nog op de bok staat, nu kunnen we er goed bij.
Of het niks is, boort Henk spontaan een gaatje in de boot om ruimte te maken voor de benzineslang. Denk toch om de lak Henk!
Daarna wordt ie rustig en vakkundig in de takels gehangen en te water gelaten, hij blijft nog drijven ook.
We varen voor de zekerheid nog even een testrondje door Giethoornse wateren met degene die ons weggebracht heeft, maar alles is ok, ook met de motor dus we laden alle troep: een accu, tent, jerrycans water en benzine, slaapzakken, slaapmatjes, kleding, gaspitje, fluitketel ed. in de zijkisten en rest vd boot en varen uit.
Meteen worden we in de eerste sloot frontaal geramd door toeristen die een verkeerde stuurbeweging volgas maken, we hadden net een bootje vol onhandige Indiërs handig ontweken maar deze was raak. Au! De eerste krassen zitten erop in de glimmende lak.
We varen verder zonder problemen, passeren bruggen en sluizen en dan zijn we in Genemuiden. Hier gaan we aanleggen in de haven waarbij we nog even de spriet de kade in probeerden te boren maar die kopte terug en nu zitten er ook krassen op de spriet. Als we zo doorgaan blijft er niet veel van de boot over tegen de tijd dat we in Nieuwkoop zijn…..
Het is zondag vandaag dus is de haven overnachting gratis maar ook zitten alle eetgelegenheden en winkels natuurlijk dicht. Dat hadden we niet verwacht. Dus vallen we maar aan op een fles wijn en de nootjes die in een mand zitten met nog wat snacks, die we op het laatste moment meekregen van een neef. Dat is ons diner. We bouwen een stellage van de punterboom en 2 peddels, slaan daar het dak van ons tentje overheen, voor wat privacy, (want we liggen immers midden tussen de huizen) en proberen een plekje te vinden voor de matjes en slaapzakken in de boot.
Na een belabberde nacht, met natte slaapzakken door condensvocht, zetten we thee en eten een brok gembersnijkoek die nog over was. Je moet toch wat, en om nu al aan de chips en bier te beginnen uit de mand…..
Al vroeg zijn we met heel veel zin alweer onderweg voor de tweede etappe. We houden pauze in Kampen , waar havenmeester Merijn zeer onder de indruk en gecharmeerd is van onze boot. Dat zijn wij ook! Hij noemde de bouwer een vakman. Die kunnen Yvonne en Henk in hun zak steken!
De boot vaart heerlijk rustig, wij moeten nog even leren omgaan met de lengte en het gedrag van de boot maar al doende leert men. We overnachten dit keer in Elburg. Eigenlijk mag dat niet met een tent, maar ergens verstopt achterin bij wat bossages, moest het geen probleem zijn zei de havenmeester. Onze boot lag keurig aan de steiger, op 6 meter afstand. Als we dan pas na een uur of 19.00 de tent pas opzetten kraait er geen haan naar meent ze.
Dat doen we, na uit eten in Elburg, zetten we tegen half 9 pas het groene minitentje op. Je kan er alleen gestrekt in, zo klein. Je ziet er niks van, constanten we tevreden. Tot er ineens een straatlantaarn op 2 meter afstand van ons aanfloept toen het donker werd. Liggen we vol in het licht! Makkelijk met het boekje lezen maar van stiekem kamperen kwam niet veel meer terecht.
Na een heerlijke nachtrust, gaan de trossen alweer los op weg naar Spakenburg. Windje mee en veel plekken waar je kan aanleggen op mooie eilandjes. Er is nauwelijks recreatie of ander vaarverkeer. Hoe anders zal het hier zijn met mooi weer in het weekend. We hebben echt geluk. We zien daardoor ook ontzettend veel zwanen en ook andere vogels, zelfs een ijsvogel en een roerdomp.
Op dat grote en open water kun je heerlijk even de gedachten laten dwalen en genieten van de vele tekeningen in het eikenhout van de boot. Geen plek is hetzelfde, lijntjes, kronkels, vlekkenpatronen, sliertjes, vlammen er is van alles te zien. Het verveeld nooit. We vinden onze boot prachtig. Ook worden we nog even “gesurfd” op de grote golven van een binnenvaartschip dat ons inhaalt. De boot gedraagt zich prima hierop. De hoge golven rollen mooi onder ons door.
Het laatste stukje blijven we helaas niet droog. We krijgen de opkomende wind zijwaarts in het Nijkerkernauw voor we de haven van Spakenburg in gaan en het boegwater spat ons helemaal nat. Alsof we net geheel gekleed een douche genomen hebben onderweg meldden we ons druipend bij de havenmeester. We mogen ook hier voor 1 nachtje met ons minitentje in de haven slapen. Misschien uit medelijden gezien ons natte uiterlijk?
s’ Avonds is er de wekelijkse Botterwedstrijd en het is een prachtig gezicht om ze langs te zien komen en vol in de zeilen het Eemmeer op te zien gaan. Er staat een goede harde wind voor ze.
Als een ex- havenmeester hoort dat we morgen naar Muiden willen varen, verklaart hij ons voor gek en zegt dat het pure zelfmoord is met dit bootje en de harde wind. Dat klinkt wel spannend, en we weten even niet wat we moeten doen.
Maar mijn vriend is de volgende ochtend voor half 5 al wakker, constateert dat er nu bijna geen wind staat, we breken fluisterend en bijna geluidloos de tent af en stoppen die met de slaapspullen in de boot en varen om half 6 weg. Stilletjes varen we als dieven de haven uit. Het eindeloos lange Gooimeer over, en dik ingepakt want het is nog heel koud. Ontbijten doen we al varend in de boot.
Een prachtig gezicht om de zon op te zien komen met op de voorgrond moderne windmolens. Er liggen nog wat eilandjes bij de rand van het IJsselmeer, dus we varen nog een stukje beschut. Bij het laatste landje lopen er wat golven maar de wind is nog niet aangetrokken dus het gaat nog goed, ook al zitten we wel aan lager wal.
De boot gedraagt zich prima, en even vinden we het wat spannend, maar het gaat eigenlijk hartstikke goed. Om 8 uur liggen we in sluis bij Muiden. Gered! Goed dat Johan zo vroeg wakker werd en besloot op te staan en te gaan want het gaat die dag wel weer harder waaien, en dan hadden we het zeker niet gered.
Alhoewel we later van Yvonne begrepen dat Henk met zijn zeilpunter nog wel voor veel hetere vuren gestaan heeft, op het IJsselmeer, doen we hem dat toch maar niet na. Ben geen waterrat, en vond dit al eng genoeg ook al was er niets aan de hand achteraf.
We zakken de Vecht af en willen bij Breukelen het Amsterdams Rijnkanaal recht oversteken, maar dat gaat niet door. Die sloot was gestremd. Dus terug varen naar Nigtevecht en daar het kanaal op, we klotsen heen en weer, golven van achter, voor en opzij, door de langs varende binnenvaartschepen, (zonder al te hoge golven gelukkig, niet zoals die ene op het randmeer.)
Wat voelen we ons ineens klein als een containerschip ons inhaalt.
Ter hoogte van Breukelen kunnen we eindelijk de polderslootjes induiken en keert de rust weer terug. Af en toe moeten we bij een brug wachten, want er zijn brugwachters die meerdere bruggen moeten bedienen. De een op de fiets, de ander op de brommer.
En dan is de watertoren van Nieuwkoop ineens in zicht, zodra we de Meije opvaren na de sluis bij Woerdens Verlaat. In de volksmond Pietje Potlood genaamd. Die zien we vanuit ons huis, dus het eind van ons avontuur is in zicht.
We hebben genoten van deze tocht, hebben meteen leren varen met onze boot van Punterwerf Wildeboer. We zijn er erg blij mee en trots op en genieten van de waarderende opmerkingen van anderen over deze mooie boot onderweg.
We leggen de Waterdraak in zijn hok aan de ketting bij zijn huis in Nieuwkoop en zijn van plan nog heel lang te genieten van deze vakkundig ambachtelijk gebouwde eikenhouten boot door Henk en Yvonne Wildeboer.
Een aanrader voor iedereen die van varen en degelijk ambacht houdt.
De waterdraak Punterliefhebber aan het woord De Waterdraak Het verhaal van de Waterdraak Eindelijk is de weersvoorspelling zodanig dat wij, Johan en Nellie, het willen
Het verhaal van Jan Punterliefhebber aan het woord Het verhaal van Jan De Punter een machtig mooi veelzijdig scheepje In 1970 kochten mijn ouders een
Het verhaal van Hans Punterliefhebber aan het woord Het verhaal van Hans Punterpassie Als ik, als jochie van 4 achter onze gezinsbarak in kamp Ramspol,
Het verhaal van Jos Punterliefhebber aan het woord Het verhaal van Jos Het is een groot voorrecht een punter te kunnen laten bouwen. Wij kozen
Het verhaal van Ewout Punterliefhebber aan het woord GP11 Toen ik in 1999 in Giethoorn een huis kocht, was de Gieterse punter die in het
Het verhaal van Geert Punterliefhebber aan het woord Het verhaal van Geert Eigenaar: Geert Naam boot: De Zwaluw (ingeschreven SSRP, Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten)